چرا تا به آدما توجه میکنی بهشون
فکر میکنن
کسی هستن
یا اینکه هر جور دوست دارن رفتار بکنن
فکر نمیکنن به همون راحتی که دوسشون داشته باشی
به همون راحتی ی خط ساده روشون میتونی بکشی
حتی زمین خورده روزگارم باشم
ی لحظه باهام رفتاری شبیه آویزونا بکنه هر کسی
خیلی راحت خط میکشم حذفش میکنم برا خودم
حتی اگه خیلی دوسش داشته باشم
راحتترم با خیال و دلتنگیش تا باشه هر روز تحملش کنم
اگه یه گرگ پیر بشه بازم میگن گرگ
اگه ی پهلوون هم پیر بشه بازم میگن پهلوون بهش
من هنوز همون مغرورم
تنها چیز قابل تحمل برام تحمل سختی برا هدفمه
نه اخلاق گند کسی
حوصله خودمم ندارم چه برسه آدمای ولگرد
آدمای ولگردی که دوست دارن تو دل همه باشن
من کاری به دلت ندارم
هر کی خواستی راه بده
اما بدون در دلت باز کنی کسی دیگه راه بدی
من همون لحظه از دلت در میرم بدون انتظار
همونجوری که راحت راهی برا داخل شدن به دلم نیست
همونجوریم نمیزارم کسی منو تو دلش نگه داشته باشه
اینقدر خودم مزخرف و عصبیم
رو خودم کم مونده خط بزنم
پس تو که جا خود داری
من کسی نیستم
امام هنوز میتونم راحت خط بزنم از زندگیم هر کسیو
حتی شده به داغون شدن خودم...
چون خیلی وقته خالی شدم از هر چی..
سنگا دردشون نمیان فقط باعث دردن..