من شبیه کوه ام اما
از وسط تا خورده ام
تو تصور میکنی
چوب خدا را خورده ام
نه خیال بد نکن
چوب خدا اینگونه نیست
من هر آنچه خورده ام
از دست دنیا خورده ام
ساده از من رد نشو ای سنگدل
قدری به ایست
من همان فرش گران سنگم
فقط پا خورده ام
قطره ام اما هزاران رود جاری در من است
غرق در دلشوره ام، انگار دریا خورده ام
دائما در حال تغییرم بپرس از آیینه
بار ها از دیدن تصویر خود جا خورده ام
: )