تو قسمتی از زندگیم هستم
که خودم رو تیکه تیکه میکنم
رشد بکنم
اینقدر تو این چند سالی شکست های سختی خوردم
پوستم کلفت شده
فقط میخوام رشد کنم چیزی دیگه تو دید ذهنم نیست
این روزا از شدت خستگی شبا برعکس قبلا از خواب بیهوش میشم
فقط گاهی از شدت خستگی کار ، تنهایی میرم بام شهر تو شب آهنگ گوش میدم
گذشته برام چند وقتی هست که برام گذشت
یاد گرفتم اتفاقات بد تجربه حساب کنم و اتفاقای خوب رو خاطره کنم
زخم زبون و تیکه های زیادی دورم هستن بازم اهمیت نمیدم
خوشحالم جوری زندگی میکنم، آزاد هستم
خوشحالم مثل آدمای دیگه زندگیم نبودم ریسک کردم برای زندگیم
خوشحالم بازم زندم که بتونم ریسک کنم
خوشحالم تمام آدمای بی فایده زندگیم برای همیشه حذف کردم..
هنوزم میتونم ادامه بدم...